HongKong. Wprowadził zasadę opodatkowania wyłącznie źródeł miejscowych przychodów. Dwa wyjątki dotyczą opodatkowania instytucji finansowych od przychodów za granicą oraz odsetek z zagranicy, pochodzących od innych podmiotów niż instytucje bankowe.
Mimo statusu oazy podatkowej obowiązują unormowania prawne, których celem jest zapobieganie niepłaceniu podatków.
Tajlandia. Powołano Bangkok International Banking Facilities (BIBF). Przepisy bankowe uproszczono i uelastyczniono. BIBF wprowadziła 10% preferencyjny podatek od osób prawnych.
Labuan. Oferuje bardzo atrakcyjne opodatkowanie, bądź to w maksymalnej wysokości 20 tys. dolarów malezyjskich, bądź też 3% maksymalną stawkę. Pozwala bankom zagranicznym przeprowadzać operacje wyłącznie w walucie obcej. Mankamentem jest brak wystarczającej infrastruktury.
Tajwan. W latach 90. wydano tam przepisy prawne regulujące działalność zagranicznych banków. Są one zwolnione z podatku przemysłowego i opłat stemplowych. Banki zagraniczne mają możliwość angażowania się w szeroki zakres czynności, w tym m.in. zarządzanie funduszami powierniczymi, obrót papierami wartościowymi, pośredniczenie w transakcjach futures.
Kajmany. Na wyspach działa około 540 banków i funduszy powierniczych, w tym 70 przedstawicielstw kilkudziesięciu największych banków na świecie. Działają tam m.in. takie gigantyczne instytucje amerykańskie jak: Merill Lynch, Goldman Sachs, Bank of America, Chase Manhattan Bank, Republic National Bank of New York i US Trus Company.
Nauru. Jedyne obciążenie fiskalne tam istniejące to niskie opłaty importowe od tytoniu i alkoholi. Mankamentem Nauru jest ciągły brak lokalnych ekspertów w dziedzinie prawa, bankowości, rachunkowości. W rezultacie czynności tego typu są dokonywane na zlecenie lokalnych firm za granicą.
Nevis. Wyspa położona na wschód od Puerto Rico. W 1984 r. rząd Nevis świadomie uczynił wyspę oazą podatkową. Przyjęty akt normatywny the Nevis Business Corporation Ordinance (NBCO) z 1984 r. stworzył bardzo dogodne warunki dla działalności spółek oraz rozluźnił kontrolę dewizową. Podmioty lokalne, zajmujące się handlem, hotelarstwem i pośrednictwem nieruchomościami podlegają ustawie z 1885 r. (Companies Act 1885 – Chapter 335). Stanowi ona, że stawki podatkowe wynoszą do 50%. Możliwe jest natomiast skorzystanie ze zwolnienia podatkowego na okres do 15 lat. Natomiast spółki utworzone na mocy NBCO nie są opodatkowane od osiągniętego zysku. Tenże akt stanowi, jaka działalność jest uznana za nie mającą związku z działalnością gospodarczą, a mianowicie:
– prowadzenie rachunków bankowych,
– udział w posiedzeniach dyrektorów lub wspólników,
– prowadzenie obsługi finansowej spółek,
– inwestowanie w akcje spółek istniejących na Nevis,
– utrzymywanie biura,
– działalność zarejestrowanych agentów.
Ponadto NBCO zawiera postanowienia, w myśl których żaden dochód czy dywidenda pochodzące z zagranicy nie mogą być opodatkowane na wyspie.
Akcjonariusze, dyrektorzy i pracownicy spółek istniejących na wyspie mogą rezydować w dowolnie wybranym przez siebie miejscu i legitymować się dowolnym obywatelstwem. Nie wymaga się od spółek składania sprawozdań rocznych. Nie ma żadnych ograniczeń w dokonywaniu zmian w składzie organów zarządzających firmami. Akcje mogą być emitowane imiennie lub na okaziciela. Wartość akcji może być wyrażona w dowolnej walucie. Dokumentacja firmy i jej biuro mogą być zlokalizowane w dowolnym miejscu.
Jeśli kapitał spółki wynosi do 100 tyś. dol. wartości akcji, to należy uiścić opłatę na rzecz rządu Nevis w wysokości 200 dol. Istnieje zalecenie, że spółki powinny prowadzić dokumentację, zgodnie z ustawą nie podlega ona jednak ani wglądowi, ani kontroli rządu Nevis. Nie ma również wymogu wykazywania dochodów uzyskiwanych przez dyrektorów spółek, ich pracowników i akcjonariuszy.
Spółki mogą natomiast dobrowolnie ujawnić swoje bilanse. Spółki założone na podstawie NBCO są zwolnione z wszelkich podatków i mają tylko uiszczać 450 dol. rocznie na pokrycie opłat za rejestrację rządową. Spółki zarejestrowane na Nevis mogą się przenosić za granicę. W tym celu muszą zgłosić swój zamiar władzom lokalnym w celu uzyskania rutynowej zgody, a także obowiązują je nieznaczne opłaty manipulacyjne.
Panama. Kraj jest republiką zarządzaną przez prezydenta i 2 wiceprezydentów.
Panama ma codzienne połączenia lotnicze z głównymi miastami Europy, Dalekiego Wschodu, Stanów Zjednoczonych i Ameryki Południowej. Kraj dysponuje nowoczesnymi urządzeniami takimi, jak: telefon, teleks, telegraf. Leży w tej samej strefie czasowej co Nowy Jork, z wyjątkiem czasu letniego, gdy występuje godzina różnicy. Ze względu na centralne położenie między kontynentami amerykańskimi, kraj ten ma uprzywilejowaną pozycję geograficzną. Kanał Panamski dysponuje portami u wejścia na Atlantyk i Pacyfik, Tędy przemieszczane są towary oferowane na największych rynkach świata.
Podatek dochodowy w Panamie ma charakter terytorialny. Tylko ten dochód może być opodatkowany, który uzyskuje się ze źródeł położonych w Panamie. Taka sytuacja istniała od zawsze. Dywidendy są obciążone stawką 10% i to wyłącznie wtedy, jeśli wypłacane są ze źródeł dochodów uzyskanych w Panamie. Kraj ten nie zawarł żadnych umów zapobiegających podwójnemu opodatkowaniu z jakimkolwiek państwem i w związku z tym nie dokonuje ona żadnej wymiany informacji podatkowych.
Panama była tradycyjnie jednym z najbardziej otwartych krajów dla inwestorów zagranicznych, którzy korzystali z takich samych przywilejów, jak inwestorzy krajowi. Ponieważ Panama przyjęła za podstawę swego systemu walutowego dolar amerykański, uniknęła problemów dewaluacyjnych oraz związanych z wymianą pieniądza. Panama oferuje liberalne ustawodawstwo bankowe, przemysłowe, handlowe, dotyczące spółek i kompanii żeglugowych, a nade wszystko – podatkowe. Nie występuje tam kontrola dewizowa.
Miejscowa ludność jest dwujęzyczna i posługuje się powszechnie językiem angielskim oraz posiada kwalifikacje do wykonywania prac w takich sektorach, jak: bankowość, księgowość, usługi prawne i inne. Panama oferuje korzystny wachlarz usług związanych z tworzeniem spółek, bankowością, rejestracją statków.
Panama stworzyła wiele zachęt do działalności wytwórczej, przetwórczej oraz produkcji półfabrykatów. Generalnie rzecz biorąc, te gałęzie, które w całości eksportują swą produkcję, mogą korzystać z następujących zachęt:
– całkowite zwolnienie z opłat importowych od importowanych urządzeń, wyposażenia, części zapasowych;
– całkowite zwolnienie z podatku dochodowego od zysków poza pochodzącymi z przemysłu wydobywczego i eksploatacji zasobów naturalnych;
– całkowite zwolnienie z podatków: eksportowych od sprzedaży, od produkcji, od kapitału i wkładów (z wyłączeniem opodatkowania nieruchomości);
– częściowe uwolnienie od restrykcji wynikających z przepisów kodeksu pracy.
Obowiązkiem spółki zarejestrowanej w Panamie jest zatrudnianie miejscowego agenta. Panama przyciąga zagraniczne banki m. in. z następujących powodów:
1) brak jest kontroli importu i eksportu kapitału,
2) brak jest banku centralnego,
3) występuje wolna cyrkulacja dolarów amerykańskich
4) istnieje ochrona depozytów,
5) występuje strefa wolnocłowa w Colon.
W czerwcu 1993 r. istniało w Panamie 106 banków, w tym 2 banki rządowe, 59 banków licencjonowanych, 27 licencjonowanych banków międzynarodowych i 18 przedstawicielstw. W Panamie są obecne banki takich krajów, jak: Stany Zjednoczone, Szwajcaria, Japonia i Niemcy.